Pozitivizm Nedir ?

 

                 Pozitivizm (Olguculuk) nedir?

Pozitivizm, metafizik bir temele dayanan inançların yerine olguları ve mantığı koyan bir düşünce sistemidir. Olguculuk olarak da nitelendirilen Pozitivizmde rasyonalizm, bilim ve akılcılık ön plandadır.Yalnızca somut ve kanıtlanabilir bilgilerin geçerli olduğunu savunan bu görüş materyalizm ve pragmatizm ile benzerlik gösterir. Pozitivizme göre olgular ve değerler (inançlar) birbirinden ayrılmalıdır.

Pozitivizm Hangi Dönemde Ortaya Çıkmıştır?

 Olguculuk Pozitivizm  1800'lü yılların sonunda ortaya çıktı. Pozitivizm, tarih boyunca birçok alt dala ve türe ayrılmıştır.

1- Mantıksal Pozitivizm: (Yeni Pozitivizm)

 Mantıksal pozitivizmin fikir babası Erns Mach'tır. Klasik Pozitivizm, yaklaşık olarak 100 yıl sonra yeniden değerlendirilmiş ve Mantıksal Pozitivizm olarak adlandırılmıştır. Bu görüşü destekleyen filozoflar ''A Priori'' kavramını reddeder. Yani, deneye ve gözleme dayanmayan hiçbir bilgi kabul edilemez. Ancak deneylerle elde edilen bilgilerin de doğrulanması gerekiyor. Buna ''olguya dayalı gözlem'' ya da ''pozitif deney'' adı verilir. Mantıksal pozitivizmin birincil amacı yasa oluşturmaktadır. Deneyle elde edilen bilgiler karşılaştırılarak mutlak bir sonuca ve yasaya ulaşılmalıdır. Bunun için de muğlak ifadelerden ve anlamsız cümlelerden kaçınmak zorunludur.

 2- Hukuki Pozitivizm:

 Hukuki Pozitivizmde yasalar ile etik kuralları birbirinden ayrılır Bu öğretiye göre yasalar, bilimsel temellere dayandırılarak yeniden yazılmalıdır. Bunun nedeni ise kanunların insan eliyle yazılmış, göreceli kaidelerden oluşmasıdır. Önemli temsilcileri arasında Hans Kelsen, Ronald Dworkin ve Georg Jellinek yer alır.

3- Postpozitivizm:

 1960'lı yıllarda ortaya çıkan Postpozitivizm öğretisindeki en önemli kavram ''Paradigmadır.'' Bu görüşe göre bilimsel gerçeklikler, o dönemin koşullarını ve toplumsal tabularını yansıttığı için paradigma içerebilir. Bilimsel açıdan yasa kabul edilen gerçeklikler sorgulanmalıdır. Örneğin 20 yıl öncesindeki teknolojik ekipmanlar ile günümüzdekiler bir değildir. Bu da mutlak bir yasanın ortaya çıkmasına engel olur.